Douglas Fir และ Balsam Fir

ต้นดักลาสเฟอร์และต้นบัลซัมเฟอร์เป็นต้นคริสต์มาสยอดนิยมสองตัวเลือก แม้จะมีรูปร่างหน้าตาและชื่อที่คล้ายคลึงกัน แต่ตำนานต้นสนทั้งสองนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิด

มาสำรวจความแตกต่างหลักระหว่างดักลาสเฟอร์และบัลซัมเฟอร์ เพื่อให้คุณสามารถระบุและเลือกว่าอันไหนเหมาะกับคุณ

การเปรียบเทียบ Douglas Fir และ Balm Fir:

Douglas Fir และ Balm Fir: ความแตกต่างที่สำคัญ

แม้จะมีชื่อสามัญ แต่ดักลาสเฟอร์และยาหม่องเฟอร์ก็ไม่เกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิด ดักลาสเฟอร์เป็นสมาชิกของสกุล เรียกว่าดอทสึกะและเป็นสมาชิกของสกุลยาหม่องเฟอร์ อาบีส.

ดักลาสเฟอร์เติบโตได้สูงกว่าต้นบัลซัมเฟอร์ในป่า โดยบางพันธุ์สูงถึง 250 ถึง 300 ฟุตในถิ่นกำเนิดของพวกมัน ต้นยาหม่องเติบโตสูง 80-90 ฟุตในถิ่นกำเนิด แต่มักพบสูง 50-60 ฟุต

ดักลาสเฟอร์เป็นไม้ซุงที่แข็งแรงซึ่งมักใช้ในการต่อเรือ การก่อสร้าง และการทำเฟอร์นิเจอร์ ต้นสนยาหม่องไม่ทนทานนักและโดยทั่วไปจะใช้ในโครงการที่ทำจากเยื่อกระดาษและไม้เนื้ออ่อน เช่น การทำแผงและกล่อง ยาหม่องเฟอร์เรซินยังใช้เป็นส่วนผสมในผลิตภัณฑ์อโรมาเธอราพี การทำเทียน และกาว

ทั้งดักลาสเฟอร์และบัลซัมเฟอร์สามารถใช้เป็นต้นคริสต์มาสได้ แต่แนะนำให้ใช้ยาหม่อง ดักลาสเฟอร์มีแนวโน้มที่จะค่อนข้างหนาแน่น ทำให้การตัดแต่งต้นไม้ทำได้ยาก ต้นสนยาหม่องยังทนต่อความหนาวเย็นได้ดีกว่าและมีอยู่ทั่วไปทุกหนทุกแห่ง แคนาดา.

Douglas Fir มีกรวยที่ไม่เหมือนใครซึ่งสามารถรับรู้ได้จากปลายที่แยกออกจากกันในแต่ละระดับของกรวย (กาบ) โคนต้นสนยาหม่องยังมีลักษณะเด่นตรงที่โคนตั้งขึ้นแทนที่จะห้อยลงมาจากกิ่ง

Douglas Fir และ Balm Fir: การจำแนกประเภท

จัดเป็นดักลาสเฟอร์ เรียกว่าดอทสึกะ พิสัย. เรียกว่าดอทสึกะ มันหมายถึง “เฮมล็อคเท็จ” ซึ่งหมายถึงความคล้ายคลึงของดักลาสเฟอร์กับเฮมล็อค คำ พิสัย ไม่ใช่คำแปล แต่เป็นการตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่นักพฤกษศาสตร์ Archibald Menzies ผู้ค้นพบสปีชีส์นี้ ชื่อสามัญ “ดักลาส” เป็นการแสดงความเคารพต่อเดวิด ดักลาส นักพฤกษศาสตร์อีกคนหนึ่งที่มีส่วนในการค้นพบนี้

นี้ เรียกว่าดอทสึกะ สกุลนี้เป็นที่อยู่ของต้นสนหลายชนิด ซึ่งมักเรียกโดยทั่วไปว่าดักลาสเฟอร์ สิ่งนี้สร้างความสับสนกับสายพันธุ์อื่นในสกุลนี้ อย่างไรก็ตาม เรียกว่าดอทสึกะ พิสัย “ของจริง” ดักลาส เฟอร์ แม้จะมีลักษณะที่คล้ายคลึงกัน แต่สมาชิกของสกุล “เฮมล็อกเท็จ” จะผลิตเรซินในขณะที่เฮมล็อกไม่ผลิต Douglas Fir มักเรียกผิดเป็น Spruce หรือ Pine

จัดเป็นยาหม่องเฟอร์ ยาหม่อง Abies. นี่คือการแปลโดยตรง: อาบีส หมายถึง “เฟอร์” และ ยาหม่อง มันแปลว่า “หม่อง” มีต้นสนอีกประมาณ 50-60 ต้นในพื้นที่ อาบีส สกุลและหลายพันธุ์

ทั้งดักลาสเฟอร์และบัลซัมเฟอร์ ต้นสน ไม้ตระกูลที่มีต้นสน ต้นสน ต้นเฮมล็อก และไม้สนและพุ่มไม้อื่นๆ

Douglas Fir และ Balm Fir: ต้นกำเนิด

ดักลาสเฟอร์และยาหม่องเฟอร์เป็นสัตว์พื้นเมือง อเมริกาเหนือเริ่มต้นที่ตอนกลางของสหรัฐอเมริกา แคนาดา.

ดักลาสเฟอร์เติบโตอย่างหนาแน่นตามแนวชายฝั่งตะวันตก แคลิฟอร์เนีย ไกลถึงบริติชโคลัมเบีย ดักลาส เฟอร์ชอบบริเวณชายฝั่งที่เย็นสบาย เนื่องจากต้องต่อสู้กับอุณหภูมิที่เย็นจัดหรือร้อนจัด

ยาหม่องเฟอร์มีอยู่ทั่วไปในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สหรัฐอเมริกา และทอดยาวจากชายฝั่งตะวันออกของแคนาดาไปยังจังหวัดทางภาคกลาง ต้นไม้เหล่านี้หลายต้นได้รับการแปลงตามธรรมชาติในสภาพแวดล้อมฤดูหนาวที่รุนแรงซึ่งทำให้พวกมัน ต้นคริสต์มาส การเติบโตในแคนาดา

ดักลาส เฟอร์ vs. บาล์มเฟอร์: คำอธิบาย

โดยทั่วไปดักลาสเฟอร์จะเติบโตได้สูงถึง 80 ฟุตและกว้าง 20 ฟุตเมื่อโต อย่างไรก็ตาม ต้นดักลาสที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติในแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือจะเติบโตสูง 250 ถึง 300 ฟุต ทำให้เป็นหนึ่งในต้นไม้ที่สูงที่สุดในอเมริกาเหนือ (ถัดจากซีคัวญา)

ดักลาสเฟอร์มีเข็มสีเขียวสีเงินที่มีกลิ่นหอมเมื่อถูกรบกวน โคนยาวประมาณ 4-5 นิ้ว สีน้ำตาลทอง และมีกาบสามง่ามที่ไม่เหมือนต้นไม้ชนิดอื่น เปลือกสีเทาถึงสีน้ำตาลมีรอยแยกลึกและปล้องเด่นชัด นี่เป็นพืชที่เขียวชอุ่มตลอดปีซึ่งมีชีวิตอยู่ได้ตลอดทั้งปี

ยาหม่องเฟอร์มักจะเติบโตได้สูงถึง 60 ฟุตและกว้าง 25 ฟุต (ที่ฐาน) เมื่อโตเต็มที่และสูง 80-90 ฟุตในสภาพแวดล้อมตามธรรมชาติ มันเติบโตในรูปทรงปิรามิดที่มีเข็มสีฟ้าสีเขียวที่มีด้านล่างสีเงินและส่งกลิ่นรุนแรงเมื่อถูกรบกวน

โคนต้นสนยาหม่องมีขนาด 3-4 นิ้วและโตขึ้น โดยเริ่มจากเฉดสีม่วงเข้มอันเป็นเอกลักษณ์ที่เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลเมื่อโตเต็มที่ เปลือกเรียบและสีเทา มักมีจุดเป็นตุ่มยางสีเทาเข้มคล้ายแผลเป็นนูน นี่เป็นพืชที่เขียวชอุ่มตลอดปีซึ่งมีชีวิตอยู่ได้ตลอดทั้งปี

Douglas Fir และ Balm Fir: การใช้

ดักลาสเฟอร์เป็นไม้ที่ได้รับความนิยมในด้านความแข็งแรงและความทนทาน มักใช้ในการต่อเรือ การก่อสร้าง และการทำเฟอร์นิเจอร์

Douglas Fir มีประวัติอันยาวนาน เป็นไม้ที่เหมาะสำหรับการสร้างเรือและเรือแคนูในสมัยโบราณบนชายฝั่งตะวันตก Douglas Fir ไม่เติบโต ฮาวาย (นอกเหนือจากต้นไม้สองสามต้นที่ปลูกรอบๆ หลุมฝังศพของ David Douglas) ชาวบ้านจะเก็บต้นไม้ที่ถูกคลื่นซัดฝั่งเพื่อเป็นพร

หลังคาของ Tacoma Dome ก็อยู่ใน St. มันทำมาจากต้นสนดักลาสที่ระเบิดระหว่างการปะทุของภูเขาเฮเลน ต้นไม้ชนิดนี้เป็นไม้ที่ได้รับความนิยมอย่างมากในแถบชายฝั่งตะวันตก ต้นคริสต์มาส โอเรกอนของคุณ

ตัวเลือกต้นคริสต์มาสที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในแคนาดาคือยาหม่องเฟอร์ และรัฐทางตะวันออกหลายแห่งนำเข้าต้นไม้ชนิดนี้ในช่วงวันหยุด ต้นสนยาหม่องไม่แข็งแรงพอสำหรับการก่อสร้าง แต่มักใช้กับไม้อัด การทำกล่อง และงานฝีมือไม้เนื้ออ่อน

ยาหม่องเฟอร์ยังมีประวัติศาสตร์อันยาวนานและชาวครีใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับขี้ผึ้งธรรมชาติและการบำบัดด้วยกลิ่นหอม พวกเขายังใช้เป็นพื้นสำหรับ teeps แบบดั้งเดิม ปัจจุบันยางต้นยาหม่องมักใช้เป็นเครื่องปรุงจากธรรมชาติในน้ำมันหอมระเหยและเทียนไข เรซิ่นใช้ทำกาว

Douglas Fir และ Balm Fir: เคล็ดลับการเจริญเติบโต

ดักลาสเฟอร์และบัลซัมเฟอร์มักปลูกเป็นไม้ประดับในสวนสาธารณะและพื้นที่สีเขียว อย่างไรก็ตามพวกมันเติบโตช้าและไม่เหมาะ เขตเมือง เนื่องจากขนาดของมัน พิจารณารูปแบบการเจริญเติบโตก่อนปลูกใกล้บ้านคุณ

ดักลาสเฟอร์เติบโตขึ้น ดินแดนของ USDA 4-6 ในที่มีแสงแดดจัดและดินที่เป็นกรดและมีการระบายน้ำดี คลุมโคนต้นไม้ด้วยวัสดุคลุมดินเพื่อกักเก็บความชื้นและรดน้ำอย่างสม่ำเสมอจนกว่าต้นไม้จะตกตะกอน ดักลาสเฟอร์มักจะแตกออกเป็นสองลำต้นเหมือนต้นอ่อน ตัดก้านที่เล็กลงเพื่อให้ก้านที่ใหญ่กว่าเด่นขึ้น สิ่งนี้จะช่วยหลีกเลี่ยงความเสี่ยงและอันตรายจากการแตกเมื่อต้นไม้โตขึ้น

ยาหม่องเฟอร์เติบโตในเขต USDA 1-6 แต่พันธุ์ในสหรัฐอเมริกาทำได้ดีกว่าในโซน 3-6 หากคุณกำลังปลูกในแคนาดา อย่าลืมเลือกต้นอ่อนในท้องถิ่น ยาหม่องเฟอร์เติบโตในดินที่ระบายน้ำได้ดีบางส่วนถึงเต็มแดด คลุมโคนต้นไม้ด้วยวัสดุคลุมดินเพื่อกักเก็บความชื้นและรดน้ำอย่างสม่ำเสมอจนกว่าต้นไม้จะตกตะกอน มันเติบโตในพื้นที่ธรรมชาติที่เย็นและต่อสู้ดิ้นรนในสภาพอากาศอบอุ่นหรือพื้นที่ที่มีมลพิษมาก

ถัดไป