ในวันคริสต์มาสอีฟ จานที่เด็กๆ เรียกว่าปลา Jell-O จะวางบนโต๊ะบ้านไร่ของครอบครัวฉัน นี่คือ lutefisk — ปลาคอดดอง ล้างและปรุงในน้ำด่าง เราแบ่งส่วนเล็กน้อย เทเนยละลาย เกลือ พริกไทย และกลืนลูเทฟิสก์ที่เสิร์ฟเป็นประจำทุกปีเพื่อสืบสานประเพณีลูตฟิสก์เก่าแก่ของบรรพบุรุษของเราในวันคริสต์มาส
ทำไมเราถึงกิน lutefisk ในวันคริสต์มาส?
เมื่อชาวนอร์เวย์ 950,000 คน ซึ่งส่วนใหญ่มาจากครอบครัวเกษตรกรรมยากจน อพยพมายังสหรัฐอเมริกาในช่วงปลายปี 19ไข่มุก คริสต์ศตวรรษที่ 20 ต้นๆไข่มุก ในศตวรรษที่ 19 พวกเขานำประเพณีอาหารของพวกเขามาด้วย
ด้วยการจดจำว่าเรามาจากไหน Lutefisk เชื่อมโยงวัฒนธรรมเก่าและใหม่และเกียรติยศของคนรุ่นก่อนหน้าเรา
คุณย่าทวดผู้ย้ายถิ่นฐานม่ายม่ายเตรียมลูเทฟิสก์ให้ลูกทั้งเจ็ดของเธอหรือไม่? ใช่ บรรพบุรุษชาวนอร์เวย์คนอื่นๆ ในครอบครัวแม่ของฉันก็เช่นกัน
มารยาท / การถ่ายภาพทูไพน์
จากที่ฉันได้อ่านเมื่อเร็วๆ นี้ ชาวอเมริกันเชื้อสายสแกนดิเนเวียในทุกวันนี้กินลูตฟิสก์มากกว่าพลเมืองสแกนดิเนเวียแท้ๆ อาหารประจำชาติของนอร์เวย์คือ Fårikål สตูว์หรือสตูว์เนื้อแกะและกะหล่ำปลี ไม่ใช่ lutefisk
ทำไมชาวอเมริกันเชื้อสายสแกนดิเนเวียยังคงรับประทานลูตฟิสก์ต่อไปในช่วงเวลานี้ของปี ชุมชนและการเชื่อมต่อ การเชื่อมสัมพันธ์ในวันคริสต์มาสเป็นการเฉลิมฉลองความเชื่อและประเพณีของเรา รวมถึงลูตฟิสก์ด้วย
ทั่วทั้ง Upper Midwest โบสถ์ต่างๆ จะเสิร์ฟอาหารมื้อค่ำด้วยลูตฟิสก์ และถ้าคุณไม่ชอบตัวเลือกลูกชิ้นปลา ก็มักจะมีตัวเลือกลูกชิ้น แม่ของฉันเสิร์ฟซี่โครงเนื้อกับ lutefisk ในวันคริสต์มาสอีฟ
เช่นเดียวกับประเพณีเกี่ยวกับอาหารหลายๆ อย่าง ประเพณีลูตฟิสก์จะนำผู้คนมารวมกัน
การระลึกถึงโปรตีนที่เลี้ยงบรรพบุรุษของเราในช่วงฤดูหนาวอันยาวนานนั้นมีค่าควรแก่การอนุรักษ์ แม้ว่าจะแช่ในน้ำด่างที่ใช้ทำสบู่แบบดั้งเดิมก็ตาม
ในวันคริสต์มาส Lutefisk ยังแสดงถึงความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับบรรพบุรุษของเรา พวกเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่พวกเขามาก่อนเราและชีวิตของเราดีขึ้นมากจากการเสียสละที่พวกเขาทำ
ในวันคริสต์มาสอีฟวันหนึ่ง ลูเตฟิสก์ไม่ได้เสิร์ฟให้ครอบครัวของฉันในวันคริสต์มาสอีฟ
ประมาณ 30 ปีที่แล้ว ในช่วงคริสต์มาสอีฟ ก่อนหน้าที่แอพพยากรณ์อากาศและคำเตือนจะผ่านไปนาน พายุหิมะที่ไม่คาดคิดพัดถล่มเมืองเล็กๆ ของเรา เราเข้าไปร่วมพิธีภายใต้แสงเทียนของนิกายลูเทอแรนเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงท่ามกลางแสงแดดยามบ่ายแก่ๆ และก้าวออกไปในความมืด หิมะ และสายลมที่พัดแรง
พ่อของฉันและขบวนรถครอบครัวที่ขับไปด้วยกันในรถพ่วงไม่สามารถหาทางเลี้ยวบนถนนลูกรังได้ท่ามกลางพายุหิมะและลมแรงบนทางหลวงระยะทาง 1 ไมล์ที่เรากำลังขับอยู่ เราทุกคนเลี้ยวไปตามทางหลวงและหยุดที่ฟาร์มแห่งเดียวที่อยู่ระหว่างเมืองกับฟาร์มของเรา
ไม่มีใครอยู่ในบ้านไร่คนเดียว แต่พวกเขาเป็นเพื่อนบ้านและเพื่อนของเรา ในไม่ช้าเราก็รอพวกเขาที่บ้านของพวกเขาและเราก็เข้าไปอยู่ในบ้านไร่
ใช่ การบุกรุกเกิดขึ้น – บุกรุกและเข้ามา – แต่เพื่อนบ้านในฟาร์มเข้าใจ ผู้คนกว่า 20 คนมารวมตัวกันในห้องนั่งเล่นเล็กๆ และลูกพี่ลูกน้องคนหนึ่งเล่นเปียโนเพลงคริสต์มาสในขณะที่เราทุกคนร้องเพลง
โทรศัพท์บ้านดังขึ้น เบตตี เพื่อนบ้านของเราบอกว่าเธอพักอยู่กับแม่สามีในเมือง แต่เดาว่ามีคนติดอยู่ที่บ้านของเธอ เขาบอกแม่ของฉันว่ามีไก่งวงปรุงสุกอยู่ในตู้เย็นชั้นใต้ดินและกรุณาเสิร์ฟด้วย
ในคืนวันคริสต์มาสอีฟนั้น แม่ของฉันสับไก่งวงสำหรับกลุ่มใหญ่ที่ควั่น เติมลงในน้ำเกรวี่ครีมโฮมเมด และเสิร์ฟบนมันฝรั่งอบ
ผู้หญิงในฟาร์มรู้วิธีที่จะเลี้ยงฝูงชนโดยไม่ต้องมีสูตรอาหารหรือในกรณีฉุกเฉิน และสร้างปาฏิหาริย์คริสต์มาสในแบบฉบับของตัวเอง ไม่ว่าจะมีลูฟิคัสหรือไม่ก็ตาม
จนถึงทุกวันนี้ เมื่อใดก็ตามที่ฉันมีไก่งวงเหลือ ฉันจะทำคัสตาร์ดไก่งวงให้ครอบครัว ซึ่งทำให้ฉันนึกถึงวันคริสต์มาสที่เราไม่กินลูฟิคัสแต่ยังคงมีส่วนร่วมในชุมชนและสายสัมพันธ์
สุขสันต์วันคริสต์มาส ผู้อ่านและเพื่อนๆ เฉลิมฉลองประเพณีอาหารของคุณ แม้ว่ามันจะดูน่าสงสัยเล็กน้อย เนื่องจากมันสร้างความสัมพันธ์และชุมชนที่เราทุกคนต้องการ
Pinke เป็นผู้จัดพิมพ์และกรรมการผู้จัดการของ Agweek สามารถติดต่อได้ที่ kpinke@agweek.com หรือติดต่อทาง Twitter @katpinke
#ทำไมคนอเมรกนในแถบสแกนดเนเวยถงกน #lutefisk #โดยมขอยกเวนประการหนงคอ #Agweek
